Сьв. Яна, апостала і эвангеліста

Перад людам Божым адкрыў Пан вусны ягоныя *

і напоўніў яго духам мудрасьці і розуму, *

і апрануў яго ў вопратку хвалы.

Псальм 92 (91)

1. Як жа добра вызнаваць Госпада *
   і сьпяваць псальмы імю Твайму, Найвышэйшы!

   Раніцай абвяшчаць Тваю міласэрнасьць, *
   і праўду Тваю — уначы.

2. На дзесяціструнным, і на гусьлях, *
   са сьпевам пад цытру.

   Бо пацешыў Ты мяне, Госпадзе, Сваім стварэньнем, *
   і я буду радавацца справам рук Тваіх.

3. Якія ж велічныя справы Твае, Госпадзе: *
   надзвычай глыбокімі сталіся задумы Твае!

   Неразумны чалавек не спазнае *
   і бязглузды не зразумее гэтага.

4. Няхай грэшныя разрастуцца, як трава, †
   і будуць квітнець усе тыя, што чыняць несправядлівасьць, *
   аднак гэта будзе ім на згубу на векі вечныя;

5. Хвала Айцу і Сыну…

Справядлівы заквітнее, як пальма, *

вырасьце, быццам кедр на Лібане.

Псальм 92 (91)

1. Як жа добра вызнаваць Госпада *
   і сьпяваць псальмы імю Твайму, Найвышэйшы!

Разышлася вестка між братамі, што вучань той не памрэ. *

Але не сказаў яму Езус: "Не памрэ", *

але: "Калі Я хачу, каб ён заставаўся, пакуль Я прыйду".