XXXIII Нядзеля году

Госпадзе! Ты ўмілажаліўся зь зямлі Тваёй, *
вярнуў палон Якаваў;

беззаконьне народу Твайго дараваў, *
усе грахі ягоныя пакрыў,

гнеў Твой увесь суняў, *
адвярнуў лютасьць гневу Твайго.

Узнаві нас, Божа ратунку нашага, *
і спыні абуранасьць Тваю намі.

Сапраўды, выратаваньне Ягонае блізкае тым, хто баіцца Яго, *
каб слава Ягоная жыла ў нашай зямлі.

Вернасьць і мілата сустрэнуцца, *
справядлівасьць і мір пацалуюцца;

зь зямлі вернасьць вырасьце, *
а справядлівасьць прыхіліцца зь неба;

і Гасподзь дабрадзенства ўдзеліць, *
і ўродзіць зямля наша плод свой;

прад Ім справядлівасьць пойдзе, *
і дарогу нам вызначыць крокам Ягоным.

Які добры Бог да Ізраіля, *
да чыстых сэрцам!

я быў ліхім пазайздросьціў, *
як пабачыў дабрадзенства бязбожных,

Калі б я сказаў: †
буду так разважаць, як яны, — *
дык здрадзіў бы роду сыноў Тваіх.

Калі кіпела сэрца маё *
і трымцела нутрына мая,

быў я тады неразумны, нічога ня цяміў; *
як быдла быў я прад Табою.

Але заўжды я з Табою; *
Ты трымаеш мяне за правую руку:

Ты вядзеш мяне паводле радаў Тваіх, *
і потым у славу прымаеш мяне.

Зьнемагае цела маё і сэрца маё; †
Бог — цьвярдыня сэрца майго *
і частка мая навечна,

бо вось гінуць усе, хто збочвае ад Цябе; *
Ты нішчыш кожнага, хто ад Цябе адступаецца.